Hiç Yüzünü Görmeden AŞIK Oldunuz mu Birine...?

[Askin-Elif-Hali]

Hiç yüzünü görmeden âşık oldunuz mu birine?
Ezelde âşık olmuşum sadece bir isme…
” Bu nasıl iştir ?! ” demeyin…
Ben de bilmiyorum, ama oldu işte!
Her an şaşılacak işler olmuyor mu yerde ve gökte?
Bir ismin peşinde koştum durdum yıllarca ümitsizce…
Acaba kimdir, bilir miyim, yüzünü görür müyüm? diye…
Ansızın karşılaşı verdim O’nunla zamanın bir yerinde…
Yer ve gökte ararken Öz’de buldum,
Sen’de ararken Ben’de buldum derler ya,
İşte öylesine…
Meğer ne de güzelmiş…
Ey benim nazlı yarim, sevda çiçeğim, aşk bahçem…
Ne yana dönsem, sadece Sen ! Yalnız Sen !
Mecnûnum, aşkından olmuşum bir divâne…
Bir varmış, Bir yokmuş, evvel zaman içinde, zaman hayal içinde
Hani o vakitler çağırmıştın beni, gönülden sessiz ve gizlice ?
” Çiçeği dalından kim kopardı, seni BEN’den kim ayırdı ?
Ben Gül’üm, sen bülbül, dön gel yine BEN’im ol ! ” diye…
Gelmez miyim Yâr, Belî ! elbette ! elbette !
İşte o gün bir yemin ettim ilâhi aşkımız üstüne…
Sözleştik O Arşın altında BİR’leşmek üzere…
Vakit o vakit, bugün neş’e var, aşk var evimizde…
Düğün dernek kuruldu Gül bahçemizde…
Melekler koşuşuyor bir telaş, pür telaş içinde
Bir o yana, bir bu yana, hepsi de delicesine…
En güzel ilâhiler söylenirken o yüksek burçlarımda…
Güneş, ay ve yıldızlar raks eder semalarımda…
Bir bir çıkarıp attım o eski elbiselerimi de…
Kuğular gibiyim bembeyaz gelinliğimle…
İnciler taktılar sırma saçımın örgüsüne,
Sürmeler çektiler gözümün kısırdöngüsüne,
Gül suları serptiler aşkınla yanan şu zavallı göğsüme,
Taze gül yaprakları da dökülmüş üstüne…
Mikâil tatlı bir meltem estiriyor başımda yine…
Cebrâil hayretten secde etmiş, çok şaşkın bu işe,
Ömründe hiç böyle aşk görmemiş mi ne?!
İşte duyuyorum defler çalınıyor bir yerlerde,
Sevdiğim sesleniyor, ” Bir AN’da, ansızın geliver ! ” diye…
Ne duruyorsun İsrâfil, artık şu Sûr’a üfle!
Varsın kıyamet kopsun külliyen alemde, bundan kime ne?
Aşk ile BİR olacağız, kâinat duysun ezelden ebede…
İşiten, gören, bilen herkes dâvetli bu düğüne…
Selâmun aleykum Azrail !
Çok sevindim seni gördüğüme…
Hazırım, gidelim…
Örtün artık şu duvağı yüzüme

[_Nesil_]

Gözle görülmeden, sadece kalpte hissederek bu denli aşık olabilmek ancak Mevlamız için olabilir. Yukarıdaki şiirin bilinmeyen şairi bu konuyu çok güzel işlemiş. Öyle ki, ölümü dahi sevgiliye kavuşma heyecanı içinde mutlu bir olay olarak anlatmış.

İlahi aşkı, vuslatı anlatan bu güzel şiir için teşekkürler Askin-Elif-Hali

* * *

Bir yüzünü görmeden birine aşık olma örneği de ben eklemek istiyorum...

Ben seni görmeden sevdim
Yorgun gecelerde titreyen, bir yanı yetim, bir yanı öksüz yüreğimle sevdim seni
Ey gönül bahçemde büyüttüğüm nazlı çiçek, Ey sevdamın adı, Aşkın gerçek anlamı,
Bu hasret, Bu gurbet söyle, söyle ne zaman bitecek?
Ben seni görmeden sevdim
Yolunu gözledim bir Medine sabahı
Ellerimde güller, güller ki kokunu aldığım, Kokunu alıp yandığım, Yanıp yanıp ağladığım
Ben seni görmeden sevdim
Gözlerini gözlerime değdir efendim, Ellerini ellerime
Sevmeyi senden öğrendim ilkin, Sevilmesi gereken herşeyi senden
Şefkat seninle mana buldu, Buz çöllerini seninle aştım
Abı hayat sundun sıcak ikliminle
Gözlerini gözlerime deydir, Ellerini ellerime efendim
Ben seni görmeden sevdim
Bahar yüzlü insanlar bildim, etrafında pervane
Onlardan biri olmak istedim hep, her emrine amade
Seninle yaşamak, Seninle ölmek, Seninle ağlamak
Ve seninle tebessüm etmek
Aynı sofrayı seninle paylaşmak istedim
Ama en çok seni, seni görmek istedim, göremesemde…
Ben seni görmeden sevdim kokunu aldım güllerden
Ben seni görmeden sevdim adını andım yürekte
Sevgili sevgili en sevgili
Görmeden görmeden görmeden sevdim ben seni
Sevgili sevgili ey sevgili
Görmeden görmeden görmeden sevdim ben seni
Sevgili sevgili,
Ben seni görmeden sevdim
Veysel Karani sabrıyla büyüttüm sevgimi
Hüznü yoldaş ettim
Kah yeller estim Yemende, Kah mecnun gibi düştüm çöllere
Bil ki ölüm kapımı çalıp geldiğinde, Ne zaman nasıl kimbilir nerede
Ben seni görmeden sevdim
Ben seni görmeden sevdim
Rüyalarım var sana dair, Özlemlerim var sana
Al yüreğim senin olsun sultanım
Uyandır beni aşka Ey gül vefağı, Ey rahmet sağnağı
Yağmur yağmur, tane tane düştün de gönlüme
Kurak topraklarım hayat buldu gelişinle
Ben leyla çölünde seraplar gördüm çok zaman
Boş hülyalara daldım kayboldum
su içtiğim pınarlara ateşler dokundu
Ben aşkımın hicranını sırtımda taşıdım
Ben seni görmeden sevdim
Seni görmeden seven milyonlarca sevdalı gibi
En berrak duyguları besledim sana, En nadide hisleri
Gel efendim al götür beni uzaklara, Düşmeden gülüm tuzaklara
Gözlerimde yaş akar durur, Bu ayrılık beni yakar vurur
Gözlerini gözlerime deydir, Ellerini ellerime efendim
Ben seni görmeden sevdim kokunu aldım güllerden
Ben seni görmeden sevdim adını andım yürekte
Sevgili sevgili en sevgili
Görmeden görmeden görmeden sevdim ben seni
Sevgili sevgili ey sevgili
Görmeden görmeden görmeden sevdim ben seni
Sevgili sevgili

Umut Mürare