Kimin torunlarıyız?

[Reffazum]

E-Postama gelen aşağıdaki yazıyı sizlerle paylaşmak istedim.
Dikkatle okuyalım lütfen.Birçoğu yabancıların anlattıklarından derlenmiş
bu tespitlerin,sade vatandaş olan müslüman Türk hallkının gerçek hasletleri olduğuna inanıyorum. İstisnaları vardır mutlaka.

Peki bugün yeni nesiller olarak bizlere ne oldu? Bu erdemli milletin torunları değil miyiz?
Yoksa Atatürk'ün söylediğinin aksine ilmi değil de başka şeylerimi ithal ettik?

Muzaffer Aktaş

BİZ TÜRKLER,
Faziletliydik: Kimsenin malına, mülküne göz
dikmezdik. Kimsenin namusuna yan bakmazdık. Hırsızlık nedir bilmez,
dilenciliği meslek edinmez, kimseyi de küçümsemezdik.

Dürüsttük: Bir zamanlar Londra Ticaret Odası'nın en
görünür yerinde şu mealde bir tavsiye levhası asılıydı: "Türklerle
alısveriş et, yanılmazsın."

İtibarlıydık: Bir zamanlar Hollanda Ticaret
Odası'nın toplantılarında oylar eşit çıkınca Osmanlılarla
alısverişi
olan tüccarın oyu iki sayılır, onun dediği olurdu.

Temizdik: Yere bile tükürmezdik. Hatta, Osmanlı
askeri teşkilatını Avrupa'ya tanıtmasıyla meşhur Comte de Marsigil,
yere tükürmedikleri için atalarımızı şöyle eleştiriyor:"Türkler
hiçbir zaman yere tükürmezler. Daima yutkunurlar. Bunun için de
saçlarında sakallarında bir hararet olur ve zamanla saçları,
kaşları,sakalları dökülür."

Çevreciydik: Kurak günlerde ücretle adamlar tutup,
sokaktaki ulu ağaçlari sulatır, göçmen kuşların yorgunluk atması
için saçak altlarına kus sarayları yapardık.
Bunlara öyle çok örnek var ki, saymakla bitmez.

Harama el sürmezdik: Fransız müellif Motray,
1700'lerdeki halimizi şöyle anlatiyor: "Türk dükkânlarında hiçbir
zaman tek meteliğim kaybolmamıştır. Ne zaman bir sey unutsam, hiç
tanımadığım dükkân sahipleri arkamdan adam kosturmuşlar, hatta birkaç
kere Beyoğlu'ndaki ikametgâhıma kadar gelmişlerdir."

Medeni idik: Ingiliz sefiri Sör James Porter ise,
1740'ların Türkiye'si için şunlari söylüyor:"Gerek
Istanbul'da, gerekse imparatorlugun diğer şehirlerinde hüküm süren
emniyet ve asayiş, hiçbir tereddüde imkân bırakmayacak sekilde
isbat etmektedir ki, Türkler çok medeni insanlardir."

Dosdoğruyduk: Fransiz generallerden Comte de
Bonneval ise, şu hükmü veriyor:"Haksızlık, mürabahacılık,
inhisarcılık ve hırsızlık gibi suçlar,Türkler arasında meçhuldür...
Öyle bir dürüstlük gösterirler ki,insan çok defa Türklerin
doğruluklarina hayran kalır."

Hırsızlık nedir bilmezdik: Fransiz müellif Dr.
Brayer, 1830'ların İstanbul'unu getiriyor önümüze:"Evlerin
kapısının şöyle böyle kapatıldığı ve dükkânların çoğunlukla umumî
ahlâka itimaden açık bırakıldığı İstanbul'da her sene azami
beş-altı hırsızlık vak'ası görülür."

Ubicini Dr. Brayer'i şöyle doğruluyor: "Bu muazzam payitahtta
dükkân sahipleri, namaz saatlerinde dükkânlarını açık bırakıp camiye
gittikleri ve geceleri evlerin kapısı basit bir mandalla
kapatıldığı halde, senede dört hırsızlık vakası bile olmaz. Ahalisi
sırf Hırıstiyan olan Galata ile Beyoğlu'nda ise hırsızlık ve
cinayet vak'aları olmadan gün geçmez."

Naziktik: Edmondo de Amicis isimli Italyan gezgini, yine
1880'lerin "biz"ini anlatiyor bize: "Istanbul Türk halkı
Avrupa'nin en nazik ve en kibar insanlarıdır. Sokakta kavga
enderdir. Kahkaha sesi nadirattan işitilir. O kadar
müsamahakârdirlar ki;
ibadet saatlerinde bile camilerini gezebilir, bizim kiliselerde
gördüğünüz kolayliğin çok fazlasını görürsünüz."

Cihana örnektik: Türkiye Seyahatnâmesi'yle meshur
Du Loir'un 1650'lerdeki hükmü şöyle: "Hiç süphesiz ki, ahlâk
bakımından Türk siyasetiyle medeni hayati bütün cihana örnek
olabilecek vaziyettedir." Şefkatimiz yalnizca insana yönelik
değildi, hayvanları, hatta bitkileri bile kapsiyordu.

Hayata karşı saygılıydık: Bu konuda dilerseniz
Elisee Recus'u dinleyelim,bize 1880'lerdeki halimizi
anlatsın:"Türklerdeki iyilik duygusu hayvanları dahi kucaklamıstır.
Birçok köyde eşekler haftada iki gün izinli sayılır... Türklerle
Rumların karışık olarak yaşadığı köylerde ise bir evin hangi tarafa
ait olduğunu kolaylıkla anlayabilirsiniz. Eğer evin bacasında
leylekler yuva yapmışsa, bilin ki o
ev bir Türk evidir." (Küçük Asya, c. 9)

Hayırseverdik: Comte de Marsigli'yi tekrar
dinleyelim: "Yazın Istanbul'dan Sofya'ya giderken dağlardan
anayol üzerine inmiş köylülerin yolculara bedava ayran
dağıttıklarına şahit oldum." Ayni müellif, ceddimizin
hayırseverlikte fazla ileri gittikleri kanaatindedir. Şöyle diyor:
"Fakat şunu da itiraf etmeliyim ki, bu dindarane hareketlerinde
biraz fazla ileri gitmektedirler. İyiliklerini yalnız insan cinsine
hasretmekle kalmayıp, hayvanlara ve hatta bitkilere bile teşmil
ederler."

Bu tespiti, Islâm ve Türk düşmanı avukat Guer misallendiriyor:"Türk
şefkati hayvanlara bile şamildir" dedikten sonra şu örneği
zikrediyor:
"Hayvanları beslemek için vakıflar ve ücretli adamları vardır. Bu
adamlar sokak başlarında sahipsiz köpeklere ve kedilere et
dağıtırlar... Sokaktaki agaçlarin kurakliktan kurumasini önlemek
için bir fakire para verip sulatacak kadar kaçik müslümanlara bile
rastlamak mümkündür..."
"Kaçik"ligin kaynagini da veriyor adam: "Birçoklari da sırf azad
etmek için kuşbazlardan kuş satın alırlar. Bunu yapan bir Türk'e
bir gün yaptığı işin neye yaradığını sordum. Küçümseyerek baktı ve
şu cevabı verdi: Allah'ın rızasını tahsile yarar."

[nesli]

Yazıdan da anlaşıldığı üzere geçmişimizden epeyce uzağız. Atalarımızın tarihe kabul ettirmiş özelliklerimizi yıllar geçtikçe kaydediyoruz.

Neden böyle oldu? Nasıl oldu?

Bize özgü bu güzel değerlerin azalmasına sebep olarak birçok şeyi sayabiliriz. Bozulan aile yapısı, ekonomik sıkıntıların getirdiği maddi ve manevi zararlar, gençlerin başıboşluğu, farklı milletlere özenti, eğitimsizlik ya da yanlış eğitim, işsizlik, dinden uzaklaşma... ve bunların getirdiği ahlaki çöküntü.

Zaman değişiyor, insanlık da değişiyor. Teknik olarak olumlu yönde gelişsek de maalesef insani değerlerimiz açısından olumsuz yönde değişiyoruz. Oysaki bizler yabancıların övgüyle bahsettiği bir nesilin torunlarıyız. Bahsedilen kendimize has bu özelliklerimizin neler olduğu yukarıda örneklendirilerek güzel bir şekilde anlatılmış. Ek olarak ben de aşağıya bazı sözler ekledim.

Bizim için bunları dedirten , bizlere itibar bırakan atalarımızı saygıyla, minnetle ve rahmetle anıyorum.

..........

"Bütün milletler arasında en namuslu ve dostluk kurmada tereddüt edilmeyecek olan yalnızca Türklerdir. Henüz yabancı tesiri altında kalmamış olan bir köye gidecek olursanız; gerçek misafirperverliğin ne demek olduğunu orada görüp öğrenirsiniz." - William Martin

"Irk ve millet olarak Türkler, bence geniş imparatorluklar içinde yaşayan kavimlerin en asili ve başta gelenedir. Dini, sosyal ve örfi faziletleri, tarafsız kimseler için birer takdir ve hayranlık kaynağıdır." - La martine (Fransız Yazar, şair ve Devlet adamı)

"Türk'ün güzel yüzünü, kuvvetli endamını, pırıltılı kostümünü, zarif tavırlarını, kibar gülüşünü, aslanca kükreyişini fırçayla göstermek mümkündür. Fakat pek güç olan, Türk'ün özünü göstermektir. Bu öz, ayışığı gibi görülür fakat gösterilemez." - Decamps (Fransız ressam)

"Türklerin yürekleri temizdir. Onlarda batıl fikirler, basit düşünceler yoktur." - Semame İbn-i Eşreş (Arap Bilgini)

"Türkler kahramandırlar. Dostlarına zarar vermezler. Fakat kazanç getirirler." - Comenius (Çek Bilgini)

"Türklerin biricik sevdikleri şey hak ve hakikattir. Ve hiçbir haksızlık yapmadıkları halde haksızlığa uğramışlardır." - William Pitt (İngiliz Devlet Adamı)

"Türkler kahramadırlar, dostlarına zarar vermezler. Yüce Türk milleti tuttuğu eli bırakmaz, sözünden dönmez, iyi ve kötü günlerde dostundan ayrılmaz. Böyle bir ulusla el ele vermek yeryüzünde her zorluğu yenmek için sonsuz bir güç ve yetenek kazanmak demektir." - Comenius (Çek Bilgini)

"Türkler muhakkak ki Avrupa tarihinin ve yakın Asya tarihinin bildiği en halis efendi millettir." - Kayzerling

"Toplumsal düzenin Türkler arasında kurmuş olduğu ilişkilerin hepsinde temiz yüreklilik ve iyi niyet hakimdir. Vatandaşların birbirlerine karşı borçlu oldukları işlemleri yapma ve yerine getirmeleri için başka ülkelerde olduğu gibi senetleşmeye yani yazılı belgeye ihtiyaçları yoktur. Çünkü onların övülmeye değer hallerinden biri de verdikleri söze genellikle sadık kalmaları ve karşılarındakini aldatmaktan, güveni suistimal etmekten çekinmeleridir." - Monradgea D'ohsson

* * *

Paylaşım için teşekkürler Reffazum (Daha önce paylaşılmış bir yazı olsa da hatırlatmanız iyi oldu.)