dar ayakkabı

[eliferdem]

O bayram bana ayakkabı almaya karar verdiler.
Hazır ayakkabı satan mağaza yoktu şehirde. Tek ayakkabı yapan dükkánında
ayakkabıcı çıplak ayağımı bir kartonun üzerine koydu, iyice basmamı
söyledikten sonra ağzındaki kurşun kalemi eline alıp ayağımın çevresini
çizdi.
O ayağımın çizildiği karton benim ayakkabı numaramdı.
Günlerce yeni ayakkabılarımın hayalini kurdum. Babamın anlattığına göre
ayakkabılarım siyah ve bağcıklı olacaktı.
Kapının her çalınışında koştum.
Ayakkabılarım bayramdan bir gün önce geldi, siyah-bağcıklı.
O gün onları giymedim. Bayram gecesi yatağımın altına yerleştirdim yeni
ayakkabılarımı.
Arada bir kalkıp kutusundan çıkartıyor, yere koyuyor, yukarıdan, yandan,
önden bakıp duruyordum. Parlak ve yuvarlak burnunu gecenin karanlığında kim
bilir kaç kez okşadım.
Uyku girmedi gözüme.
Sabahleyin ev ahalisi kalktığında, ayakkabı kutusu kucağımda sandalyede
oturuyordum ben.
Ayakkabımı babam giydirdi.
Ayağıma olmamıştı ayakkabılarım, dardı ve canımı yakmıştı.
Ama bunu babama söylemedim. O 'Sıkıyor mu?' diye sordukça 'Hayır' yanıtını
veriyordum. 'Dar, ayağımı acıtıyor' desem, geri gidecekti ayakkabılarım ve
ayakkabıcının hemen bir yeni ayakkabı yapması olanaksızdı.
O bayram sabahı canım yana yana yürüdüm.
Bir süre sonra acı dayanılmaz oldu.
Dişimi sıktım.
Topalladım.
Soranlara 'Dizimi vurdum' dedim, ama ayakkabılarımın ayağımı sıktığını
kimseye söylemedim.
*
Doğrusunu isterseniz yaşam dar ayakkabıyla yürümektir.
Kimi zaman dar bir maaş, kimi zaman sevimsiz bir iş...
Kimi zaman bir mekan dar ayakkabı olur bize, kimi zaman bir çevre, kimi
zaman bir sokak, ya da bir şehir...
Kimi zaman dostluklar, arkadaşlıklar, beraberlikler bir dar ayakkabıya
dönüşür.
Kimi zaman zamandır dar ayakkabı, geçmek bilmez.
Kimi zaman zenginlik, kimi zaman başınızı koyduğunuz yastık...
Canınız yanar.
Topallaya topallaya gidersiniz.
Sonradan öğrendim yaşamın dar ayakkabıyla yürüme sanatı olduğunu...

[zafersoy]

bunu senmi yazdın yoksa alıntımı..sen yazdıysan eğer iki kere ..dar ayakkabıyı gerçi hiç hayatla bağdaştırmadım ama herkesin olaylarla ilgili değişik çağrışımları var.dar ayakkabının ayak numarası 44 olan bir kişiye (ben) nasıl işkence ve ızdırap olduğunu iyi bilirim.paylaşımın çok manidar teşekkürler..

dip not: japon kızlarının boyları kısa ayakları büyüktür eskiden demir ayakkabı giyerlermiş ayak gelişimi yavaşlasın veya dursun diye

[nesli]

Güzel bir yazı, gerçekten de çoğu zaman memnun olmadığımız halde sesimizi çıkarmadan öylesine yaşıyoruz hayatı, daha fazlasını, daha iyisini elde etmek için uğraşmadan buna şükür deyip gidiyoruz...Belkide "dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak " deyimi ürükütüyor bizi ve dar ayakkabıyla geziyoruz, gezmeye razı oluyoruz. Oysa bu ayakkabı ayağıma olmadı deyip biraz sabır gösterip,yenisini bekleyebilsek, bayramda aykakkabısız kalma fedakarlığını gösterebilsek...

İşte o sabrı o fedakarlığı gösterebilenlerdir rahat olanlar, yazıdaki örnekle ayakkabısı ayağına tam olanlar.

* * *

Elifcim eklemeyi unutmuşsun diye ben ekledim
Dar Ayakkabı - Bekir Coskun/Hurriyet Gz./24 Ekim 2006

teşekkürler eliferdem

[eliferdem]

Elifcim eklemeyi unutmuşsun diye ben ekledim
Dar Ayakkabı - Bekir Coskun/Hurriyet Gz./24 Ekim 2006

ben bulamamıştım hoşuma gitmiş ve dosyamın içine kayıt yapmıştım sonra tekrardan bulamadım (: teşekkür ederim