AŞK VE IŞIK

[zeyno]

Bir gece gözümü bir damla uyku tutmadı.Pervanenin Mum'la konuşmasını dinledim.
Şöyle diyordu Pervane, ateşten sevgilisine; "Aşık olan benim,yanmak bana yakışır.Ağlayıp sızlayan ben olmalıyım.Peki sen niçin ağlıyorsun?" Mum, "Benim zavallı sevgilim," dedi Pervane'ye "niye ağlamayayım ki, tatlı bal'ımdan ayırdılar beni.Balmumu iken mum eylediler beni.Haksızlıkla elimden alınca Şirinim, Ferhat gibi ağlayıp sızlamak da bana yakışır olmuştur." Hem konuşuyor, hem de yanağımdan ateşten süzülen damlalar döküyordu.Mum, "Meclisleri ışıtan nuruma bakma sen, sel gibi içime akan ve beni yakan ateşime bak.Senin aşkın kuru bir iddiadır.Ne sabır var sende ne tahammül.Azıcık bir pırıltı görünce atılıp yok oluyorsun,eriyorsun.Ben yanıp eriyinceye dek metanetle dikilirim ayakta.Senin sadece kanadını yakar aşk ateşi.Beni ise baştan ayağa yakmaktadır." Şem ile Pervane dertleşirken gece ilerledi. Derken peri görünüşlü bir güzel yaklaştı ve "püüfff" diye üfleyip söndürdü onu.Zavallı mumun dumanı başından çıkarken,"Aşkın sonu budur" dedi ve canını verdi.Aşk ölerek kurtulmaktır geçici dünyadan.
Sevgilisinin eliyle ölenin mezarına gidip de ağlama. "Ne mutlıuluk!" diye gıpta et.
Sevdiği onu öldürmeyi diriltmeyi kabul etmiştir, diye düşün.
Eğer aşıksan bu kemendden kurtulmaya çalışma.
Sadi gibi korkusuz ve özgür aşık ol.
Büyük denizlere açıl demiyorum, lakin bir kez denize açılmışsan tufandan korkma.

[eliferdem]

[mavideniz]

ya harikaydı çok beğendim içimi sızlattı sanki çok güzel olmuş bizle paylaştığın için tşk ederim