SERSERİ KUŞ VE ÇINAR AĞACI

[_PiRYoZ_]

Serseri bir kuş varmış uzak diyarlarda yaşayan ve her şeye baş kaldıran hep dediğini yapmakta direnen. Ayağındaki halkalı zincire rağmen başına buyruk yaşıyor ve içinden gelen her şeyi yapıyormuş. Ama buna rağmen mutsuzmuş, hayatında eksik bir şeyler var gibi hissediyor ve hüzünleniyormuş. Ahh diyormuş ahh bir kez bir başıma olsam ve doya doya yaşasam kimseye hesap vermeden özgürlüğümün tadını çıkarsam…

Canı sıkılıpta gezmeye çıktığı bir gün yolu bir çınar ağacının yanına denk düşmüş. Çınar öylesi heybetli duruyormuş ki; hayran olmuş serseri kuş ve keşke bende böyle bir çınar olsam demiş çınarın yanı başına yerleşirken. Gülmüş çınar bu küçük kuşun iç geçirmesine ve merhaba hoş geldin demiş. Sağol demiş serseri kuş ve hayranlık dolu gözlerle izlemeye başlamış çınarı. Çınar hiç sesini çıkarmamış. Beklemiş izlemesinin bitmesini ve kuşun konuşmaya başlamasını. Çünkü biliyormuş bir süre sonra serseri kuşun söküleceğini ve içini dökeceğini. Bu hep böyle olmuş, çınar yerinde durmuş ve yanına gelenler hep içini dökmüş ona bazen akıl danışmış, bazen yardım almış. Ve hep vermiş çınar hiç gocunmadan, hiç yorulmadan, hiç aman demeden. Elinden gelen her şeyi vermiş çoğu zamansa gücünün üstünde vermiş. Böyle mutlu olmuş…

Bir süre sonra serseri kuş başlamış anlatmaya. Harikasın demiş ilk söz olarak, sana hayran oldum keşke senin gibi güçlü ve özgür olabilsem, hem toprağa hem gökyüzüne sarılabilsem ve en önemlisi senin gibi gülümseyerek bakabilsem… Dilediğimi özgürce yapabilsem ve susmuş. Çınarın konuşmasını beklemiş. Çınar bir şey dememiş. Biraz daha beklemiş yine ses çıkmamış çınardan ve her zamanki sabırsızlığı ile sormuş. Sen niye bir şey demiyorsun demiş. Çınar yüzünden eksik etmediği tebessümle bakmış serseri kuşa ve sen çoğunu kendin anlayacaksın sadece zamana ihtiyacın var demiş. Nasıl yani diyecek olmuş serseri kuş çınar sakince başlamış anlatmaya…

Köklerime özendin demi demiş. Toprağa sıkı sıkı bağlı olmama ve güçlü görünmeme hayran oldun. Evet demiş serseri kuş. Buun farkındayım demiş çınar. Ama hiç düşündün mü ki; senin hayran olduğun köklerim beni buraya mecbur ediyor ve başka yere gitmeme başka hayatlar görmeme veya yaşamama engel oluyor. Ve her bir köküm tüm geçmişimi içime akıtıyor. Bu akış sırasında bazen can yakıyor kırk yılda bir, bir yudum suyla serinlik veriyor. Özgürlüğüm harika kelepçeleri olarak yer alıyor hayatımda. Senin köklerin yok ama harika kanatların var. Ve seni dilediğin her yere taşıyor. Serseri kuş şaşkın bakmış çınarın yüzüne ve haklısın demiş silik bir ses tonuyla…

Yoo demiş çınar başını eğmek, surat asmak. Üzülmek yok. Dinle bakalım daha bitmedi söyleyeceklerim. Gökyüzüne uzanan dallarımda cazip geldi sana demi, diye sormuş. Gözleri parlamış serseri kuşun; evet ya evet demiş onlara da bayıldım. Haklısın demiş çınar, onlarda müthiş güzellikteler. Öyledir demiş çınar, güzeldirler. Ama hep kırıldıklarını rüzgarın, fırtınanın ve acımasız insanların ilk hedefleri olduklarını hesaba katmıyorsun demi? Her kırılış sonrası tekrar tekrar onları hayata döndürmek için verilen olağanüstü çabayı düşünmüyorsun. Ve bu çabanın beni ne denli yorduğunu, hırpalarken nelere mal olduğunu bilmiyorsun… Serseri kuşumuz bir kez daha yanılmanın acısını hissetmiş küçük yüreğinde. Bunu fark eden çınar hemen müdahale etmiş. Olmuyor serseri kuş demiş. Bunları sana üzülmen için anlatmadım ben, ben sadece sana sahip olduğun değerlerin kıymetini bilmeni söylemek istedim. Karşıdan gördüklerine değil elinde olanlara sarıl, onlara sahip çık ve ne olursa olsun ne olduğunu asla unutma.

Sen serseri bir kuşsun ve dilediğini yapmakta özgürsün, cesaretlisinde üstelik. Bu demek oluyor ki; sen hedefine ulaşacak ve başaracaksın. Ben olduğum yerde güçlü ve köklerim izin verdikçe özgürüm. Oysa sen sınırsız özgürsün… Korkmadan uç serseri kuş, hedefini belirle ve ona ulaş. Sakın korkma özendiğin çınar her zaman burada, ne zaman soluklanmak istersen sana gölge olmaya hazır. Her bir dalı parçalansa bile sana sığınacağın bir kuytusu vardır. Unutma ben çınarım, yıllanmış ama hala ayakta, çınarlar ayakta ölür kuytularında binlerce serseri kuşla… Sende benim serseri bir kuşumsun, her zaman kuytumdasın… Gez-dolaş-başar ve gel… Ben buradayım sana kucak açmış haldeyim… Sevgiyle uç serseri kuşum…



Alintidir"NEGİF"

[eliferdem]

emeğine sağlık _PiRYoZ_ çok güzel bir yazıydı

bir serseri kuş olup dilediğimiz yere uçamasakta çınar ağacı gibi kökümüzle başğlı olup dallarımız kırılsada dilediğimizi gerçekleştirecek onları değiştirebilecek cesaretimiz var..

[mavideniz]

çok güzeldi insan elindekinin kıymetini bilmeli çok güzel anlatmış tşk piryoz çocuklarada okudum

[zafersoy]

bu kadar zamandır burdayım yeni farketim bu hikayeyi.toplumun hep kanayan yarası göç..iyi bir gönderme olur bu hikaye anlayana..terör olayları 2000-2004 yılları arasında yavaşlayınca taşradan büyük şehirlere göç edenler tekrar topraklarına geri dönüyorlar.orada yarı tok yaşamaktansa kendi topraklarında aç olarak ölmeyi tercih ediyorlar.keza karadenizde en çok göç veren bölge herkes kendi yurduna..kök sal sağlamlaş..