Çocuk Açısından Anne Baba İletişimi

[Pembe-Patikli]

Çocuk Açısından Anne Baba İletişimi


Bir bireyin karakter oluşumunda genetik unsurların yanında model aldığı çevre de oldukça önemlidir. Çocuğun karşılaştığı ilk modelse ailesi yani anne babasıdır. Anne babanın yaklaşımı, tepkileri, birbirleriyle ve diğer insanlarla olan iletişimleri çocuklar tarafından adeta kayıt edilir. Girişken, sorgulayıcı ya da saldırgan bir anne babanın, çocuklarının da bu özellikleri taşıyor olması tesadüf değildir. Burada bir öğrenme söz konusudur.
Evde kararlara sürekli baba tarafından son noktanın konulmuş olması, baba adayı bir erkek çocuğun kendini, ileride kuracağı ailesinde de karar verici konumda görmesine neden olabilecektir. Çünkü çocukluğu boyunca böyle öğrenmiştir.
İş dolayısıyla sürekli seyahatte olan baba çocukları tarafından son derece önemsenmekte ve model alınmaktadır. Evde bulunduğu süre boyunca çocuklar uyulması gereken tüm kurallara uymaktadır. Ancak baba seyahatteyken çocuklar annenin uyarılarını dikkate almamakta hatta önemsememektedirler. İlişkileri gözlemlediğimizde babanın, eşine (yani anneye) son derece duyarsız davrandığı ve düzgün bir iletişim dahi kuramadığı görülmüştür. Örnekte görüldüğü üzere çocuklar, babalarının annelerine olan tavrını benimsemişlerdir.

Babasının annesine ev içerisinde yardım etiğine tanık olan çocuk, ileride eşine yardım etmeyi düşünecektir.
Aile içi şiddete tanık olmuş erkek çocukların, eşlerine şiddet uygulamaları ya da kız çocukların anneleri gibi erkeklere karşı olumsuz duygular beslemesi, bu öğrenmelerin bir sonucu olabilmektedir.

Diğer bir unsur da eşlerin çocuk sahibi olduktan sonra, anne baba sıfatını taşımaya başladıkları andan itibaren aynı zamanda eş olduklarını unutabilmeleri ve adeta, sadece anne baba olmaya başlamalarıdır. Bazı aileler bu eş ilişkisine çocukları tanık etmekten son derece rahatsızlık duyabilmektedir. Öyle ki çocuklarının yanında birbirlerine iltifat etmekten dahi çekinirler. Oysa çocuklar için anne babaları, aynı zamanda gördükleri ilk eş modelidir. Anne babanın kendisi için ayrı, birbirleri için farklı sıfatlar taşıdığını algılayabilmektedir. Bu durumun çocuk için bir zararı olmadığı gibi ilerisi için olumlu model geliştirmesine de katkısı bulunmaktadır.

Aile ortamının huzurlu olmasının çocukların kişiliğine etkisi büyüktür. Ancak bu sorunsuz bir aile ortamı anlamına gelmemektedir. Her aile, her anne baba ve her ebeveyn çocuk arasında sorunlar yaşanabilmektedir. Burada önemli olan sorunun nasıl halledildiğidir. Sevgi ve daha da önemlisi saygı temelli iletişim, bir çocuğa sunulabilecek en olumlu modeldir.

[eliferdem]

bilgiler için teşekkürler

[eliferdem]

bilgiler için teşekkürler

[Pembe-Patikli]