ÇİÇEKLE SUYUN HİKAYESİ

[atun_beni_denizlere]

ÇİÇEKLE SUYUN HİKAYESİ

Günün birinde bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar
İlk önceleri güzel bir arkadaşlık olarak devam eder birliktelikleri,
tabii
zaman lâzımdır birbirlerini tanımak için.
Gel zaman, git zaman çiçek o kadar mutlu olur ki, mutluluktan içi
içine sığmaz artık ve anlar ki, su'ya aşık olmuştur.
İlk kez aşık olan çiçek, etrafa kokular saçar, "Sırf senin hatırın
için ey
su" diye...
Öyle zaman gelir ki, artık su da içinde çiçeğe karşı birşeyler
hissetmeye başlamıştır. Zanneder ki, çiçeğe aşıktır ama su da ilk defa
aşık oluyordur.
Günler ve aylar birbirini kovalalar ve çiçek acaba "Su beni seviyor
mu?"
diye düşünmeye başlar.
Çünkü su, pek ilgilenmez çiçekle... Halbuki çiçek, alışkın değildir
böyle
bir sevgiye ve dayanamaz.
Çiçek, suya "Seni seviyorum" der. Su, "Ben de seni seviyorum" der.
Aradan
zaman geçer ve çiçek yine "Seni seviyorum" der. Su, yine "Ben de" der.
Çiçek, sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler...
Artık öyle bir duruma gelir ki, çiçek koku saçamaz etrafa ve son kez
suya
"Seni seviyorum." der.
Su da ona "Söyledim ya ben de seni seviyorum." der ve gün gelir çiçek
yataklara düşer. Hastalanmıştır çiçek artık. Rengi solmuş, çehresi
sararmıştır çiçeğin. Yataklardadır artık çiçek. Su da başında bekler
çiçeğin, yardımcı olmak için sevdiğine...
Bellidir ki artık çiçek ölecektir ve son kez zorlukla başını
döndürerek çiçek, suya der ki; "Seni ben, gerçekten seviyorum." Çok
hüzünlenir su bu durum karşısında ve son çare olarak bir doktor
çağırır nedir sorun diye... Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Sonra
şöyle der doktor: "Hastanın durumu ümitsiz artık elimizden birşey
gelmez."
Su, merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir diye ve
sorar doktora. Doktor, şöyle bir bakar suya ve der ki: "Çiçeğin bir
hastalığı yok dostum... Bu çiçek sadece susuz kalmış, ölümü onun için"
der.
Ve anlamıştır artık su, sevgiliye sadece "Seni seviyorum" demek
yetmemektedir.

ALINTI....

[eliferdem]

hüzünlü bitti hikayenin sonu

sevgi sadece seni seviyorum demek değildir gerçektende

emeğine sağlık deniz kızı (:

[Bence]

" Seni seviyorum"....

Bu iki kelime bütün insanların duymayı istediği hayatın en önemli gıdalarındandır.
Ama bu iki kelime söze veya yazıya dökülmeden öncesidir asıl önemli olan. Ortaya çıkan sonucun yani sevginin;gerçek,inandırıcı ve kalıcı olması için davranışlarla, anlayışla,fedakarlıkla sürekli olarak beslenmesi gereklidir.

Bu küçük hikayede konu çok güzel somutlaştırılarak anlatılmış.

Buraya taşıyıp bizimle paylaştığın için teşekkürler "Atun_beni_ denizlere"


--------------------

[ZaKDaRiZa]

Bende buraya bu guzel yaziya bir siirimle cevap veriyorum sanirim iki yil kadar once yazmistim belkide daha cok. Cok guzeldi gercekten paylasimi icin tesekkurler atun beni denizlere.

seni seviyorum demek

Eger geriye dönme şansım olsaydı
Neler degismezdiki hayatımda.
Örf ve adetlerle büyüdük biz.
Ayiplanırdı bizde sanki sevmek.
Seni seviyorum demek.
Oysa o kadar güzel geliyorki bana sevmek,
seni seviyorum demek.
Icimden geldigince diyebilmek.
Özgürce haykırmak istiyorum herkese
Seviyorum diye..
bagıramadı hiç kimse o zamanlar,
Ne ben, ne sen nede nede hiç kimse,
Sanki yasak, sanki ayip gibi hatta,
Günah gibi geldi bize bu kelime.
Canim seni seviyorum
Anne seni seviyorum
Baba seni seviyorum.
Oglum,kızım sizi seviyorum
Diyemedik..

hayatımızın en güzel yaşlarında
Ne evde nede bir toplumda
Eşimize bile söyleyemedik
Seni seviyorum diye..
özgürce haykıramadık sevgiliye
Ne kadar sevildigini bilsin diye.
Çocuklarımızı öpemedik büyükler var diye,
Koklayamadık kucagımıza alamadik çogu kez
Ayiplanırız diye..
Ben hic istemedim böyle olsun,
Haykırmak istedim, Eşime çocuguma
Ama yapamadım.
Böyle söylediler, Böyle gördük,
Böyle yaptık malesef.
Volkan gibi sevgimizi gömdük
hep içimize attık
Örttük üstünü sıkıca
Kimse duymasın hissetmesin diye
Ayip gibi gösterildi bize.


Ben artık yıkmak istiyorum bu duvarı
Bagırmak istiyorum herkese
seviyorum diye..
ben seviyorum işte, sevdigimi bilmeli herkes
İçimdeki volkanlaşan sevgiyi dilimle söylemeliyim
dilimden düşmesin istiyorum.
Seviyorum sözcügü..
Artık gec kalmak istemiyorum daha
Canım seni seviyorum
Anne baba , abi , kardeş
seviyorum sizleri
yavrum seni seviyorum
Herkesi, hepinizi seviyorum.

sevgi bu..
Söyledikce artar.
Paylaştikca büyür..
Özgürce olunca çogalir
sel olur akar dolar bütün yüreklere.

Gençler
hayata yeni atılanlar
Size sesleniyorum
sevdiklerinize sevdiginizi söyleyin
haykırın içinizden nasıl geliyorsa,
Ayip deyil sevmek, sevgilim demek
Tutun sevgilinizin elini,
Hissedin sevginin sıcaklıgını
Takın eşinizi kolunuza yürüyün.
Sevgi için ne gerekiyorsa yapın,
edabiyla...
sevilen hissetsin sevildigini.
Anlasın önemsendigini,
Sevgiler birleşmeli sevgililerde.
Yürümeli atarmarlardaki kan gibi.
Bunun için el ele tutmak gerek
hissetmek gerek sevginin nabzını.
Duymalı vücüdum her hücresi.
Büyümeli sevgi
Verin sevginizi verebildiginizce.
haykırın...
siçrasin sizden çevrenizede
Büyüsün sevgi bütün günüllerde
örnek alsın sizi başkaları
Yıkalım duvarları sevgi hapsolmasın
yayılsın gönüllere, Taşsın
Çünkü üçüncü gücdür sevginin gücü
Rabbımin gücü
Dua nin gücü ve..
Sevginin gücü.
seviyorum hepinizi
Çok seviyorumm

Halil Aktaş

[atun_beni_denizlere]

Teşekkürler abicim...Emeğine, yüreğine sağlık...

[gursoyt]

Paylaşımınız için çok teşekkürler atun_beni_denizlere, çok güzeldi gerçekten de.

Bırakın eylemi, söylemekte bile acemiyiz, korkağız çoğumuz. İçimizdeki sevgiyi dışa vurmakta ne kadar da engelliyiz. Ama bunda bizi yetiştirenlerin hiç mi suçu yok acaba, gereksiz yükler yüklemediler mi çocukluktan bu yana. Erkekler gülmez, ağlamaz, ciddi olur, cıvımaz. Kadınlar, terbiyeli olur, usturuplu olur, kahkaha atamaz, vs.... Büyüklerin yanında, o yapılmaz bu yapılmaz. Çocuklara öyle seni seviyorum denilmez, şımartılmaz.

Sonuçta işte vardığımız nokta. Çiçek ve suyun hikayesi aslında Ayşe, Fatma, Leyla, Hüseyin, Ahmet, Mustafa'ların hikayeleri değil mi?

Şiirinizde ne kadar da güzel anlatmış, yorumlamış, içinizdeki sevgiyi yine dışarı taşırmışsınız Halil Bey. Çok güzeldi, binlerce teşekkürler. Yüreğinize sağlık.

[gursoyt]

Paylaşımınız için çok teşekkürler atun_beni_denizlere, çok güzeldi gerçekten de.

Bırakın eylemi, söylemekte bile acemiyiz, korkağız çoğumuz. İçimizdeki sevgiyi dışa vurmakta ne kadar da engelliyiz. Ama bunda bizi yetiştirenlerin hiç mi suçu yok acaba, gereksiz yükler yüklemediler mi çocukluktan bu yana. Erkekler gülmez, ağlamaz, ciddi olur, cıvımaz. Kadınlar, terbiyeli olur, usturuplu olur, kahkaha atamaz, vs.... Büyüklerin yanında, o yapılmaz bu yapılmaz. Çocuklara öyle seni seviyorum denilmez, şımartılmaz.

Sonuçta işte vardığımız nokta. Çiçek ve suyun hikayesi aslında Ayşe, Fatma, Leyla, Hüseyin, Ahmet, Mustafa'ların hikayeleri değil mi?

Şiirinizde ne kadar da güzel anlatmış, yorumlamış, içinizdeki sevgiyi yine dışarı taşırmışsınız Halil Bey. Çok güzeldi, binlerce teşekkürler. Yüreğinize sağlık.